Natuurlijk is scheiden in de meeste gevallen een verdrietige gebeurtenis. Soms vreselijke vechtscheidingen, soms vreedzaam en gaan mensen bijna als vrienden uit elkaar. Behalve als er kinderen in het spel zijn begrijp ik.
In mijn praktijk hoor ik dagelijks problemen aan, en men vindt bij mij een gewillig oor. Tegenwoordig gaan scheidinger er iets anders aan toe dan jaren geleden. Destijds waren vrouwen nog niet zo ‘mondig’, en al helemáál niet financieel onafhankelijk. Nog veel vrouwen niet, en ik hoop van ganser harte dat daar snel verandering in komt. Niets is erger dan afhankelijk te zijn van je meer verdienende partner.
Paar maanden geleden: Universitair opgeleide mooie moderne vrouw. Moeder van een puberdochter. Man had paar jaar geleden bedacht dat hij toe was aan een ‘tweede leg’. Vol enthousiasme trekt meneer in bij nieuwe flam. De moeder had een goede baan en probeerde zo goed en zo kwaad als het ging e.e.a te combineren. Wat niet meeviel want puberdochter was dwars, zat onder de puisten en verder was ook álles fout, achterlijk en stom.
Op een dag was het huis weer eens te klein. Dochter oervervelend en riep:’Ik ga wel naar papa’, en pakte demonstratief haar koffer. Papa vond het prima, laat maar komen. Twee dagen later. De bel, dochter voor de deur met koffer. ‘Ik kom weer hier hoor, bij papa is het ook niks’ en wil de hal binnenlopen. Moeder barricadeert de deur en zegt:’ Oh nee hoor, niets daarvan. Je wilde naar papa, en nu blíjf je bij je vader’. Pa in zak en as. Moeder werd natuurlijk weggezet als ‘slechte moeder, denkt alleen aan zichzelf en arm kind. Inmiddels werkt vader in deeltijd, flam vertrokken en puberdochter dwars en hevig puberend thuis bij pa. Mijn cliënte heeft haar dochter ééns in de 14 dagen een lang weekend. Zij wenst dat haar ex partner snel een leuk vrouw vindt. 🙂